จดหมายเปิดผนึกจากชายชาวเยอรมัน ถึงหน่วยงานเพื่อการท่องเที่ยวและรัฐบาลไทย

จดหมายเปิดผนึกฉบับดังกล่าวได่รับการเผยแพร่ผ่าน The Phuket News ร้องขอความช่วยเหลือต่อรัฐบาลไทย มีใจความดังต่อไปนี้

ผมชื่อ เบอร์นาร์ด สโตเวอร์ เป็นหนึ่งในนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติระยะยาวที่ได้มีโอกาสอาศัยอยู่ในประเทศไทย นับตั้งแต่ที่มีการระบาดของโควิด-19 ซึ่งผมเองเชื่อมั่นว่าการการอนุญาตให้ชาวต่างชาติพักอยู่ชั่วคราวในราชอาณาจักรไทยได้ช่วยชีวิตพวกเราไว้ได้เป็นจำนวนมาก!

ขอขอบคุณประเทศไทยสำหรับมาตรการจัดการกับวิกฤติการระบาดระลอกแรกได้อย่างยอดเยี่ยม ซึ่งผมและเหล่าบรรดาคนที่ “ตกค้าง” อยู่ในประเทศขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูง และสิ่งที่พิเศษกว่านั้นพวกเราขอแสดงความขอบคุณกับคนไทยที่ให้การยอมรับพวกเรา ด้วยไมตรีจิตที่ยากจะอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้

อย่างไรก็ตาม การให้ออกนอกราชอาณาจักรในวันที่ 26 กันยายนนี้ จะส่งผลกระทบต่อพวกเราเป็นอย่างมาก ผมจึงอยากยกตนเองเป็นตัวอย่างซึ่งกรณีนี้เองที่ผมเชื่อว่า “ผู้ตกค้าง” หลายคนกำลังประสบ

ผมเป็นนักเขียนอายุ 68 ปี อาศัยอยู่ในฮัมบูร์กและปัจจุบันอาศัยอยู่ในจังหวัดภูเก็ต สุขภาพทั่วไปแข็งแรงดี แต่ผมกลับต้องอยู่ในสภาวะอันตรายในประเทศเยอรมนี เพราะทุก ๆ ปีในช่วงฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาว เยอรมนีและยุโรปจะถูกโจมตีด้วยไวรัสไข้หวัดสายพันธุ์อันตราย ที่ทำให้ผู้คนหลายล้านคนป่วยหนักและผู้คนนับหมื่นต้องจบชีวิตลง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุ และความรุนแรงของโรคก็ดูจะเพิ่มขึ้นทุก ๆ ปี เคราะห์ร้ายที่ผมเป็นไข้หวัดทุกปี และสามปีก่อนผมเกือบตายเพราะไข้หวัดมาแล้ว

ด้วยเหตุนี้ผมจึงตัดสินใจที่จะใช้เวลาช่วงฤดูหนาวในประเทศไทย ที่ที่ผมรักมานาน การพักอาศัยอยู่ที่นี่ผมไม่เป็นไข้หวัดเลยและมีสุขภาพแข็งแรงดี แต่ไวรัสโควิด-19 ทำให้หลายอย่างเปลี่ยนไป

ขณะนี้โควิด-19 ระลอกสองกำลังระบาดอย่างหนักในยุโรปและเยอรมนี ซึ่งดูเหมือนจะเลวร้ายยิ่งกว่าการระบาดในรอบแรก การผนวกกันระหว่างไวรัสกับอายุที่มากของเหล่าคนส่วนใหญ่ที่กำลังจะเดินทางกลับประเทศ ถือว่าเป็นความเสี่ยงต่อผู้คนจำนวนมาก และผมเองก็ยอมรับว่าผมไม่สบายใจในการเดินทางกลับประเทศในเดือนกันยายนนี้ เพราะผมอาจจะไม่ได้กลับมาเห็นประเทศไทยอีกเลย สำหรับผมและคนอื่น ๆ มันคือเรื่องของ"ความเป็นความตาย"

คำขอของผมถึงรัฐบาลไทยคือ : มันจะเป็นไปได้ไหมที่จะออกใบอนุญาตผู้พักอาศัยชั่วคราวสำหรับ “ผู้ตกค้าง” เพื่อให้พวกเขาสามารถกำหนดเที่ยวบินกลับได้ด้วยตัวเอง หรือเป็นไปได้ไหมที่จะส่งตัวกลับประเทศโดยดูจากความอันตรายของไวรัสในประเทศ เพราะไม่มีใครอยากตายในที่ที่มีสถานการณ์โคโรนาระบาดรุนแรง

พวกเราปฏิบัติตามกฎหมายของไทยและทำตัวให้สอดคล้องกับกฎเกณฑ์ต่าง ๆ มีความสัมพันธ์อันดีกับผู้คน จ่ายค่าเช่าเป็นประจำ กินข้าวนอกบ้าน และทำประโยชน์ให้กับชุมชนเหมือนเช่นคนอื่น ๆ

ในช่วงเวลาอันแสนยากลำบาก ทุกคนต้องร่วมมือกัน มากกว่าทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา และหากคุณให้โอกาสเรา พวกเราที่ “ตกค้าง” จะทำหน้าที่ในส่วนของเราให้ที่ดีที่สุด

Bernhard Stoever, Phuket